Taş Altı 
          Avcı her zaman avını avlamak için bulunduğu doğal koşullara uygun olarak yeni teknikleri geliştirir su altı avcılığında böyledir. Bulunduğunuz yerin dip yapısına göre avlanma teknikleri vardır.(Baskın,Agaşon,Kule,Gibi taş altı avcılığıda bunlardan biri ve en zor olanıdır. Avınızı su üstünden göremeyeceğiniz için sürekli dalmak gerektiğinden iyi bir kondisyona sahip olmak gerekir.Taş altı avında avınız için bütün tekniklerde olduğu gibi sessizlik ön planda olmalıdır.
          Dalacağınız taşın canlı olmasına dikkat edin yani etrafı ve üstü daha yeşil olan üstünde canlıların barındığı ve birkaç girişi olan taşları seçin ışık,ve sirkülasyonun bol olduğu için şansınızda çok olacaktır. Birde o taşın etrafında ve üstünde dolaşan ufak balıklar taşın içinde daha büyük bir balık olabileceğinin göstergesidir. Dışı ve içi yosun kaplamış taşları atlayın bu taşların içi ışık ve hava sirkülasyonu az olduğundan balıklar tercih etmez ve boş olurlar.

Mera secimi

AĞIRLIK HESAP TABLOSU 1,75 BOY 76 KG GÖRE HESAPLANMIŞTIR.

          Sığ su bayılması, serbest dalış sırasında oksijen azlığına bağlı yüzeye yakın görülen ani bilinç kaybıdır. Sığ su bayılması genellikle yüzeye çıkışta son 15 ft’te (5 m.) de görülür. Oksijen açlığı çeken akciğerler yüzeye yaklaştıkça daha da hızlı genişleyerek bir anlamda oksijen vakumu yaratır. Bunun sonucunda kanda az miktarda kalan oksijen akciğerlere çok hızlı transferiyle kanda çok ani bir oksijen yetersizliği doğar. Merkez sinir sistemi (MSS) ise bu durumda acil durum protokolüyle oksijen tüketimini minimize etmek için dalgıcın bilincini kaybettiği an kritik nokta kabul edilir. Kritik andan itibaren iki olasılık vardır. Bunlardan birincisi dalgıcın bayıldıktan sonra nefes almaya çalışması ve bunun sonucunda boğulmasıdır. Bu zayıf bir ihtimaldir; çünkü dalgıç dalış sırasında nefes tuttuğundan bayıldıktan sonra MSS’in nefes alma impuls’ı gönderme ihtimali zayıftır. Bu aşamada genellikle yanlış bilinen bir olguyu düzeltmekte yarar vardır. Herhangi bir sıvıyla boğulma durumlarında akciğerlere o sıvının dolması iki aşamada olanaksızdır. Solunum yollarına giren ilk sıvıyla buradaki kaslar kasılır ve daha fazla sıvı girmesini önler. Dalgıcın veya başka bir kazazedenin akciğerlerine ancak ölümünden belli bir süre sonra (5-30 dak.) su dolabilir. Bunun sebebiyse ölümden belli bir süre sonra bu kasların gevşemesi ve sıvıyı daha fazla engelleyememesidir. Konumuza yeniden dönersek kritik noktadan itibaren olabilecek ikinci olasılık dalgıcın hiç nefes almamasıdır ki bu dalgıcın kurtulması olasılığını artırır. Sığ su bayılmalarında (kendimin de şahit olduğu gibi ) dalgıcın bayıldığı andan itibaren nefes almaması çok yüksek bir olasılıktır. 
           Sığ su bayılmasının ölümcül sonuçlarla sonuçlanmasının sebebi çok ani ve hızlı gelişmesidir. Dalgıç daha ne olduğunu anlamadan ani bir baş dönmesinin ardından (1-2 saniye) bilincini kaybeder. Bilinçsiz serbest dalıcıların dibe daha rahat inebilmek için fazla ağırlık almaları sonucu bu kişiler sığ su bayılmasıyla karşılaştıklarında bayılmanın ardından palet vuramadıklarından negatif yüzerlilikleri sayesinde dibe batar ve kendi sonlarını hazırlar.
Sığ su bayılması (SSB) görülen dağlıçların %85’inin dalıştan önce hipervantilasyon yaptığı belirlenmiştir.